Doradztwo dla fotowoltaiki

Systemy fotowoltaiczne, projektowane i instalowane zgodnie z zasadami wiedzy technicznej oraz wymagań określonych w normach przedmiotowych, powinny spełniać określone wymogi bezpieczeństwa.

Elementem składowym każdej instalacji PV jest falownik. Moduły fotowoltaiczne przetwarzają energię słoneczną na energię prądu stałego. Sieć elektroenergetyczna, do której jest oddawana produkowana energia elektryczna, pracuje przy napięciu 3×230 V o częstotliwości 50 Hz. Zadaniem falownika jest zamiana prądu stałego na przemienny, tak by wytworzona energia była kompatybilna z energią dostarczaną z sieci elektroenergetycznej.

W polskich warunkach klimatycznych panele fotowoltaiczne w praktyce nie osiągają mocy nominalnej wyznaczonej w warunkach STC (Standard Test Conditions): E = 1000 W/m2; AM 1,5; T = 25°C. Typowe warunki natężenia promieniowania słonecznego w bezchmurny dzień to wartość z przedziału 800 – 900 W/m2. Jest to wartość o  10 – 20 % niższa od wartości, w której badane są panele. Położenie geograficzne Polski powoduje, że większość energii dostarczanej przez słońce mieści się w zakresie niskiego natężenia, wynoszącego 100 – 600 W/m2.

Po wybudowaniu i uruchomieniu instalacji PV przyłączanej do sieci elektroenergetycznej, często występuje zjawisko odłączania przez falownik całej instalacji od systemu elektroenergetycznego. Przyczyna tego zjawiska wynika z braku dopasowania generowanej mocy w układzie PV do możliwości sieci elektroenergetycznej, do której dołączony jest prosument.

Projektanci często spełniają oczekiwania inwestora, projektując układ PV o wymaganej mocy, możliwej do uzyskania w danych warunkach nasłonecznienia. Powyższe generuje  konieczność wyznaczania wskazówek i danych, które umożliwiają ustalenie podstawowych parametrów systemu fotowoltaicznego zgodnego z wymaganiami klienta i operatora sieci.